Gemeenten stellen jaarlijks de begroting op waarin staat welke plannen zij voor een jaar hebben, wat die plannen kosten en welke inkomsten zij verwachten. Daarbij wordt een onderverdeling naar aandachtsgebieden gehanteerd, programma’s genaamd. De jaarrekening volgt dezelfde indeling als de begroting. In de jaarrekening wordt aangegeven wat de werkelijke lasten en baten zijn geweest.

Voor bekostiging van alle taken hebben gemeenten inkomsten nodig. Deze inkomsten ontvangen gemeenten voor een groot deel van het Rijk. Daarnaast hebben gemeenten eigen inkomsten uit bijvoorbeeld belastingen, grondverkopen, huuropbrengsten.

De relatie tussen de risico’s waarvoor geen financiële maatregelen zijn getroffen en de beschikbare weerstandscapaciteit noemen we het weerstandsvermogen. Dit drukken we uit in de weerstandsratio.
In de beleidsnota weerstandsvermogen en risicobeheersing is bepaald dat de ratio minimaal 1,0 (voldoende) moet zijn en dat we bij het bereiken van een ratio van 1,4 (ruim voldoende) met voorstellen komen om de niet voor de algemene risicoreserve benodigde middelen toe te voegen aan de algemene reserve vrij besteedbaar.

De onroerende zaakbelasting, de afvalstoffenheffing en rioolheffing vormen samen de gemeentelijke woonlasten.

Bron: COELO 2024